تا دیروز باید قرنیه را از کسی به فرد دیگر پیوند میزدند.اما اکنون در ایران قرنیه چاپ می شود.
در دنیا هم همه ی اقدام ها در حد فرضیه و تلاش برای رسیدن

به این قرنیه های چاپی است که گویا هنوز محقق نشده؛
ایران اما به لطف نخبه هایش حالا جوهر مخصوصش را ساخته و قرنیه چاپ میکند.
اگر دانشگاه های ایران را نا آرام میخواهند به خاطر همین است.
ترمز ما باید در مسئله علم کشیده شود…